Hiç ayna da kendinizle karşılaştığınız gibi başka bir mekanda, alışveriş merkezinde, metroda, markette, deniz kıyısında, eğlence yerinde karşılaştınız mı? Başkalarıyla karşılaşmaktan kendimizi hiç görmeyiz değil mi? Nasıl biriyiz mesela?
Sıkıcı mıyız?
Karşı tarafı esir alan bir muhabbet içerisinde yok olan mıyız?
Bencil ve düşüncesiz miyiz? Kavgacı ve edepsiz miyiz?
Sakin ve çekingen, hassas ve naif miyiz? Yaranma duygusu ile sevgi dilenen ve kendisinden vazgeçmiş biri miyiz? Kaybetme ve yalnızlık korkusundan birçok haksızlığa boyun eğen miyiz? Defalarca aldatılan ama vazgeçmeye cesareti olmayan mıyız? Başkalarının mutluluğu için kendini feda eden miyiz? Her şeyi karşı taraftan bekleyen ama hiçbir şey vermeyen miyiz? Çalışmaktan çok çalıştırmaktan hoşlanan mıyız? Merhametsiz ve cimri miyiz? Yardımseverlik adına en kötülerini paylaşan mıyız? Üzüntülerini içine gömen, mutsuzluklarını başkalarını mutsuz ederek gideren miyiz? Nasılız gerçekten? Karşınıza kendinizin çıktığını düşünün. Onunla nasıl vakit geçirirdiniz. Davranışlarınızı, duruşunuzu, konuşmanızı bütünüyle gözden geçirin. Beğendiğiniz ve beğenmediğiniz yönlerinizle yüzleşin. Sizin gibi birisini hayatınızda ister miydiniz?
İnsan kendisine kördür. Eğer kendinizi dürüstçe yargılayabiliyorsanız, yeterli olgunluğa erişmişsiniz demektir. Hatta gördüğünüz kusurları düzeltecek ve hayatınızda köklü değişimler yapacak durumdasınızdır belki de. Çevremizde herkes kötü olamaz, eğer kötüyse bizde bir problem var demektir. Önce onu düzeltmemiz gerekir. Hangi konularda anlaşamıyor ve uyum sağlayamıyorsunuz? İnsanlar neden sizinle uğraşıyor? Ya da siz öyle görüyorsunuz… Aynı insanların sizin için de aynı şeyi düşündüğünü biliyor musunuz? Siz birisinden hoşlanmadığınız zaman, o kişinin sizi sevme ihtimali çok düşüktür. Yani duygular da bir enerjidir. Sizin yaydığınız negatif frekanslar karşı tarafta olumlu bir hal almaz. Sizin hissettiğiniz olumsuz duygular onda da aynı şekilde işler. İşlemiyorsa algı problemi olabilir.) Güzel bakın her şeye, kimsenin fark etmediği şeyleri görün.
Başkalarında sevmediğiniz davranışları hayatınızda uygulamayın. Eşyaya değil, insana yatırım yapın. Sonu iyi bitmese de canlıdır nihayetinde, belki bir faydanız olmuştur.
Aynalar yalan söylemez! Önce kendimize, sonra başkalarına dürüst olalım.
Can Yücel ne güzel anlatmış şiirinde… Yerin seni çektiği kadar ağırsın Kanatların çırpındığı kadar hafif.. Kalbinin attığı kadar canlısın Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç... Sevdiklerin kadar iyisin Nefret ettiklerin kadar kötü.. Ne renk olursa olsun kaşın gözün Karşındakinin gördüğüdür rengin.. Yaşadıklarını kâr sayma: Yaşadığın kadar yakınsın sonuna; Ne kadar yaşarsan yaşa, Sevdiğin kadardır ömrün.. Gülebildiğin kadar mutlusun Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin Sakın bitti sanma her şeyi, Sevdiğin kadar sevileceksin.
Sevgilerimle,
Belgin Baykal
