Kimisi gelir, kimisi gider.
Bazılarını seve seve uğurlarız,
bazılarını zorla göndeririz.
Bazılarıysa hiç giremez hayatımıza.
Yaklaştırmayız, uzakta tutarız.
Hayat, herkesin kendi kurallarını koyduğu
görünmez bir ada gibidir.
O adada kim kalacak,
kim gidecek,
kim hiç giremeyecek…
karar çoğu zaman bizim elimizdedir.
Ama bazen, gelenler kendilerini ev sahibi sanır.
Fazla kalanlar olur.
Biz izin verdiğimiz için yerleşenler,
sonra bize yer bırakmaz.
Kıyamadıklarımız gelir ve önce bize kıyar.
Zihnimizde bin kere uğurladıklarımız,
birkaç güzel sözle geri döner.
Ama her dönüş,
aynı bataklığa saplanmak gibidir.
Adalar karışır zamanla.
Kimin adasında konaktayız,
kim bizim adaya izinsiz girmiş,
seçmek zorlaşır.
İşte tam o anda,
kendimize dönüp sormalıyız:
Kim kalmalı,
kim gitmeli,
ve biz kimin adasında fazlayız?
Sevgilerimle,
Belgin Baykal
