Her gün içmek için sebep arayanlar vardır, ama isimleri alkolik olmamıştır.
Her akşam içenlerdir onlar.
Değişik duygularla başlarlar demlenmeye, bakarsın yüzüne oturmuş bir acı, büyük derinlik
hafif bıyık altı bir tebessüm… O da size değil içtiği alkole hemen heveslenmeyin.)
Arka fondan gelen müziğe makamsız ama dertli bir yorum katarak, derin görünümlü ama alışılmış cümleler kurar.
Sonra yine yudumlar, yudumlasa iyi ne kadar hızlı içerse o kadar iyi içici sanır kendisini.
Aniden ağlamaya başlar ya da gözyaşları dolmuş gözünde ama bir türlü akmaz aşağı,
Sonra “Bak işte ağlayamıyorum bile” der, ona içer bir kadehte.
Haberlere bakar! En dertlisinden bir haber kapar ona üzülür.
Sonra ülke siyasetine geçer, "Ne olacak bu ülkenin hali" der, herkesi koyun ilan eder, kendisi aslan sütüne ya da kırmızı üzüm suyuna devam eder.)
Sonra kendine yapılanları düşünür.
Az mı nankör vardır çevresinde.
Bütün hayatını verdikleri bir çırpıda silmiştir onu ya da kıymet bilmemiştir.
Çok sevmiştir ama sevilmemiştir nedense.
Ya da kendi gibi seveni bulamamıştır.
Hadi yine içme sebebi.)
Bugünde böyle biter, yatağın yolunu yorgun derbeder bir şekilde zor bulur.
Sabah uyanır başında bir baş daha var neredeyse. Ağrılı bir güne merhaba der.
Aslında demez direkt küfreder.
-Ben böyle başında, içkinin de şu halime bak der.
Sanki silah zoruyla içirilmiş gibi söver.
Sonra ne mi olur?
Gün içinde ağrısı geçer, günü kurtarır ve akşam için büyük heyecanla içkisiyle buluşma randevusu ayarlar. Yanına iki arkadaşta aldı mı?
“Değmen benim gamlı yaslı gönlüme ya da bu akşam hüzünleri evde bıraktım, kör kütük sarhoş oldum umurumda değil!”
“Sefam olsun oh oh…”
“İşte hayat sensiz de yaşanıyor” derken bir alkollü günün daha sonuna kâh ağlayarak, kâh gülerek gelinir ama alkolik değildir.
Sadece her gün içebilenlerdendir.)
Ayrıca dertlilerdir her daim.)
