Gerçekten de "Aşk, cennete yürüdüğünü sanırken,
kendini cehennemde bulma şeklidir."
Bir filmden alıntı bu ama o kadar yerli yerinde ki!
Her şeyin olabilir… ama takıntın aşk olursa, geçmiş olsun.
Ne yediklerin, ne gezdiklerin, ne de gördüklerin teselli etmez seni.
Hayatın tehlikeye girmiştir artık.
İşin, evin, özel hayatın…
Hepsi birbirine karışabilir.
Sevdiklerini kırabilir, telafisi olmayan hatalarla baş başa kalabilirsin.
Sağlıklı düşünemez, gözünü karartıp ateşlere yürürsün.
Sana gerçekleri göstermek isteyen herkese düşman olursun.
Sadece o kişiyi düşünürsün.
Sadece o olsun, başka hiçbir şey konuşulmasın istersin.
Hayatın tek konusu olur…
İşte bu hastalıklı hâli isteyene, buna dua edene şaşıyorum.
“Hayatımı paylaşacağım birini istiyorum”
demek daha akıllıca değil mi?
Bana göre aşkın tanımı: kavuşamamaktır.
Kavuştuğunda ve hayatı paylaştığında, geriye sadece sevgi kalır.
Heyecanın, tutkunun olmadığı yerde aşk durmaz.
Aşk bir kalp yangınıdır, sevgi onun külleridir.
Aşk… Aklı ve mantığı ele geçiren, insanı yoldan çıkaran bir hastalıktır.
O yüzden sevmeyi dileyin, aşkı değil!
(Eğer adrenalini sevmiyorsanız tabii 🙂)
Bakın Ümit Yaşar Oğuzcan, aşkı nasıl da anlatmış.
İşte şiir gibi aşk, yangın gibi aşk, bir isimde hayat bulan aşk:
Milyon Kere Ayten
Ben bir Ayten'dir tutturmuşum
Oh ne iyi Ayten’li içkiler içip
Sarhoş oluyorum ne güzel
Hoşuma gitmiyorsa rengi denizlerin
Biraz Ayten sürüyorum güzelleşiyor
Şarkılar söylüyorum
Şiirler yazıyorum Ayten üstüne
Saatim her zaman Ayten'e beş var ya da Ayten’i beş geçiyor
Ne yana baksam gördüğüm o
Gözümü yumsam aklımdan Ayten geçiyor
Bana sorarsanız mevsimlerden Aytendeyiz
Günlerden Aytenertesidir
Odur gün gün beni yaşatan
Onun kokusu sarmıştır sokakları
Onun gözleridir şafakta gördüğüm
Akşam kızıllığında onun dudakları
Başka kadını övmeyin yanımda gücenirim
Ayten’i övecekseniz ne ala, oturabilirsiniz
Bir kadehte sizinle içeriz Ayten'li iki laf ederiz
Onu siz de seversiniz benim gibi
Ama yağma yok
Ayten'i size bırakmam
Alın tek kat elbisemi size vereyim
Cebimde bir on liram var
Onu da alın gerekirse
Ben Ayten'i düşünürüm, üşümem
Üç kere adını tekrarlarım, karnım doyar
Parasızlık da bir şey mi
Ölüm bile kötü değil
Aytensizlik kadar
Ona uğramayan gemiler batsın
Ondan geçmeyen trenler devrilsin
Onu sevmeyen yürek taş kesilsin
Kapansın onu görmeyen gözler
Onu övmeyen diller kurusun
iki kere iki dört elde var Ayten
Bundan böyle dünyada
Aşkın adı Ayten olsun
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder