Hepimizin başı sağ olsun! Uzun zamandır tüm olumsuzluklara karşı direnen ve
mücadele eden, içinde yıllardır sevgiyi, paylaşımı ve vefayı barındırmış, herkesin yardımına koşmuş insanlık, artık aramızda yok.
Her geçen gün daha yalnız ve daha sorunlu olmaya başladık.
Geçim ve seçim şeklimiz tuhaflaştı.
Biz de aldığımız besinlerden genetiğimizle oynatıp GDO akımına uyduk galiba.
Zaten bir şeye uymak zorunda da bırakıldık.
Her gün karşımıza çıkan yeni tehlikeler karşısında huysuzlaşıyor ve hırçınlaşıyoruz.
Sevdiklerimizi ve kendimizi nelere karşı ve nasıl koruyacağımız konusunda tedirginleştikçe tahammül ve hoşgörümüz azalıyor.
Tüm haberleşme kaynaklarından aldığımız haberler karşısında hepimiz şüphe dolu olduk.
Artık birbirimize bile güvenmemeye başladık.
Kimse çocuğunu bir yere gönderemez oldu.
Yakınlarımızın dışarıda geçirdiği zamanlarında bile endişelenir olduk.
Acaba! Otobüste cep telefonundan arayıp "Biz polisiz, derhal
nerede olduğunu söyle" diyen soysuz organ mafyası mı arayacak?
Arkadaşlarıyla sinemaya gittiği zaman oturduğu koltuktan şırınga ile bir hastalık mı aşılanacak?
Yaşlı bir kadının yardım isteğine koşarak, insani duygularından dolayı böbreklerinden mi olacak?
Yolda sakin sakin giderken, gözleri dönmüş kapkaççılar tarafından mı sürüklenecek?
Yediği ve içtiği gıdalardan mı zehirlenecek?
Görüştüğü arkadaşları tarafından başı mı kesilecek?
Ellerini fazla yıkamadığı için domuz ve benzeri gripleri mi geçirecek?
Trene binerken tinerciler tarafından mı sıkıştırılacak?
İhmaller yüzünden sel den mi ölecek?
Arabalarının sürekli kaç bastığını deneyen, üç şerit gezen trafik canavarlarının vahşetinden mi gidecek?
Yazın arkadaşlarıyla gittiği piknikte keneden mi?
Sahipsiz köpeklerin saldırısından mı?
Evimize girmek için bin bir plan yapan soygunculardan mı?
Her yerde olabilecek terör saldırılarından mı?
Neden ve neye karşı koruyabiliriz?
Önümüzde birisini öldürseler başımız derde girmesin diye görmezden gelir olduk.
Sitelerde, binalarda kim kime ne yapmış umurumuz değil!
Yeter ki o kişi biz olmayalım.
Ta ki bir şey başımıza gelene kadar.
Geldiği gün eğer bizde yanımızda kimseyi bulamıyorsak, boşuna suçlu aramayın.
Tıpkı herkes sizin yaptığınızı yapıyor.
Çünkü içimizdeki insani duyguları öldürdüler ve hepimizi sindirdiler.
Evet! “İnsanlık öldü” …
Onu hasretle anıyoruz…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder