İnsanın doğası ne kadar değişik duygulara sahip,
Her şeyin sevgisi farklı!
Hiçbir sevgi birbirine karışmıyor,
İçimizdeki tüm duygular yerini biliyor yani!
Nefret, sevgi, aşk, yardımseverlik, merhamet, hainlik ve daha birçok…
Kimimiz bu duyguları dengeli taşıyor, kimimiz ise bazılarından yoksun…
Burada da kişilik farklılıkları başlıyor.
Düşününce ne kadar kusursuz işleyen bir sistem görüyoruz.
Herkese göre değişen ve kişiliğiyle özdeşleşen duygular…
İnsanın tüm canlılara verdiği kıymet ve değer ne kadar önemlidir aslında!
Herkes değer bulduğu yerde nefes almak ister.
İşte! “Duygusal Engellilik “burada başlıyor…
Yardımınıza muhtaç insanları düşünmeden, bir an olsun kendinizi onların yerine koymadan yaşıyorsanız siz de “Duygusal Engellisiniz.”
Çevremde bu ara çok rastladığım ve hüzünlendiğim bir durum…
Bedensel Engellilere yaşam hakkının fazla tanınmaması ve projeleri yaparken bunun göz ardı edilmesi.
Bu tür insanları düşünerek projelere imza atıyorsanız, onların geleceğini düşünüyorsanız, siz gerçek bir hümanistsiniz.
Ama! "Herkes başının çaresine baksın" düşüncesiyle onları engelli olarak kabul edip, kendi kaderlerine terk ediyorsanız!
Siz de “Duygusal Engellisiniz.” …
Hepimiz bedensel ve zihinsel engelli olmaya potansiyeliz.
Yarın güne nasıl başlayacağımızı bilemiyoruz.
Belki koltuk değnekli, bekli de tekerlekli sandalyeli olarak…
Hep birilerinin yardımına muhtaç!
Kendi başına hiçbir şey yapamamak, yardım edecek bir
yakının gözlerine bakarak yardım beklemek, duygusal olarak ne kadar ağır bir şey.
Avrupa’da engelli insanlar için, yaya yollarından, oturdukları yere kadar her şey düşünülmüş.
Onlara göre bir yaşam alanı açılmış.
Bizde ise değil engellilere, normal sağlıklı insanlara bile değer verilmiyor.
Avrupa’nın her şeyini örnek alan biz, bu konuda nedense duyarsız davranıyoruz.
Bir proje yapılırken, bir tekerlekli sandalyedeki insanın en ince noktasına kadar rahatı düşünülmesi gerekirken, “Yaptık işte, bundan sonrasını da siz halledin” şeklinde projeler
yapılıyor. Gerçekten büyük yazık!
Eski projeleri geçtik onlar eskide kaldı diyoruz…
Ama yeni projelerde bunlar nasıl göz ardı edilir?
Bir Bedensel Engellinin, kendisi için bir şeyler düşünülüp yapıldığını görmesi, ne kadar mutluluk verici olmalı…
Bunları yazarken düşünüyorum bir yandan!
İnsanlar normal sağlıklı yaşamlarında zihinsel düşünce engellerini aşamamışken, başka bir insanın bedensel engelinde yaşayacağı zorlukları neden düşünsün ki!
Bütün bu olumsuzluklara rağmen yine de “Her şey güzel olacak” diye kendimi kandırmak istiyorum…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder